Vroeger vond ik weinig aansluiting met mijn omgeving. Ik wilde graag sparren met iemand die de manier waarop ik bedraad ben ook kon begrijpen. Maar die was er niet, of die had zichzelf verstopt.
Ik had soms dus geen idee wat te doen en probeerde maar wat. Eigenlijk lukte alles wel. Maar wat vond ik nou leuk om te doen? Hield ik niet vooral anderen tevreden?
Ik weet hoe het is om jezelf altijd en overal te moeten verbergen. Om er eigenlijk niet te mogen zijn. Ik ben uit de schaduw gestapt en ik wil jou ook zichtbaar maken.